အသံနှင့်အတူ…. လီးကြီးသည် စောက်ဖုတ်အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားကို.. ပွတ်တိုက်ချိတ်ဆွဲကာ.. အဆုံးဝင်ရောက်သွားလေတော့သည်။ တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို အားရပါးရကိုင်ကာ.. ခပ်သွက်သွက်ကလေး ဆောင့်လိုးမှုကြောင့်….
” ဖွတ်…ဖတ်….ဖတ်…ဗြွတ်….ဖွတ်…..”
စည်းချက်သံနှင့်အတူ…
” အား….အင့်..အင့်..အဟင့်ဟင့်…အူး….”
ဖီးလ်..တက်သံ ထွက်လာသည်။
“အင်း..အု…အု…ဆောင့်..အဘ….ဆောင့်..ဆောင့်.. မီးပြီးတော့မယ်…. အိုး… ကောင်းလိုက်တာရှင်….”
တင်ပါးကို နောက်သို့ အစွမ်းကုန် တိုးကပ်ထားရင်း… တင်မာနွေး.. တစ်ချီ ပြီးလေပြီ။ ဦသောင်းခန့်ကလည်း လီးကို အဖုတ်အတွင်းသို့.. တင်းကြပ်စွာ ဖိကပ်လျက်.. မွှေပေးနေ၏။ တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကိုလည်း ပွတ်သပ်ဖျစ်ညှစ်ရင်း.. လီးကိုဖြေးညှင်းစွာ အထုတ်/ အသွင်း ပြန်လုပ်လေသည်။ တဏှာစိတ်တက်နေသည့် တင်မာနွေးက
“အဘ…. သမီးကိုနမ်းပါဦး….”
အရှိန်ဖြေးစွာ ထိန်းလိုးနေရင်း… တင်မာနွေး၏ နှုတ်ခမ်းကို ဆွဲယူစုပ်နမ်းလေတော့သည်။ နှစ်ဦးသား အားရအောင် ကစ်ဆင်ဆွဲပြီးနောက်.. နို့နှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်လျက် အရှိန်ပြင်းစွာ လိုးလေတော့သည်။
“အား… လိုး… လိုး.. အဘ…. အဘ.. လရည်တွေ ထွက်လာအောင်.. နာနာတာ ဆောင့်လိုးပါ အဘရယ်…..”
“ဗြစ်…ဖွတ်..ဖတ်ဖတ်……….”
လိုးသံများနှင့်အတူ တင်မာနွေး စောက်ခေါင်းအတွင်း၌ ပူကနဲ.. ပူကနဲဖြစ်ကာ.. သုတ်ရည်များ ဝင်ရောက်လာတော့သည်။
“အင့်… ဟင့်ဟင့်… သ.. သမီးလည်း.. ထပ်.. ထပ်ပြီးပြန်ပြီတော့….”
ဦးသောင်းခန့်နှင့် တင်မာနွေးတို့သည် ပန်းတိုင်သို့ရောက်ရှိပြီး ဖြစ်သော်လည်း ဝက်မှိန်း မှိန်းနေကြကာ အဖုတ်အတွင်း လီးကိုစိမ်လျက် တစိမ့်စိမ့်အရသာခံစားနသေလို လီးကို အစိမ်ခံလျက် စောက်ဖုတ်ကလည်း လီးအရသာကို တမြေ့မြေ့ခံစားနေကြလေသည်။ အတန်ငယ် အမောပြေ၍ လီးကပျော့ခွေ ထွက်ကျလာမှသာ
“အဘ ရေဆေးကြရအောင်နော်”
“အေးလေ ဆေးကြတာပေါ့”
နှစ်ဦးသား ရေသန့်တစ်ဘူးစီကိုင်လျက် ပိတောက်ပင်အနီးဝန်းကျင်တွင် သန့်ရှင်းရေး ပြုလုပ်ကြလေတော့သည်။ ရေဆေးပြီးသွားသည့်အခါ မူလခုံပေါ်တွင် ပြန်ထိုင်ကြလေသည်။
“ချိုချိုပြောတာမှန်တယ် အဘရဲ့”
“ဘာလဲဟ နင်ကလည်း အရင်းမရှိ အဖျားမရှိ”
“ဟီး ဟီး အဘကလည်း ချိုချိုက သမီးကို ပြောပြတယ် အဘက အသက်ကြီးပေမဲ့ လိုးနိုင်တုန်းပဲတဲ့”
“အော် သမီးရယ်… မလိုးရတာ နည်းနည်း ကြာသွားပြီလေ… သမီးကလည်း အစစအရာရာ ဆွဲဆောင်မှု ကောင်းနေတော့ နောက်တစ်ချီတောင် လိုးချင်သေးတယ်”
“အောင်မယ် အောင်မယ် ကြိုတင်စရံ ချိတ်နေပြန်ပါပြီနော်”
“အဟုတ်ပြောတာ သမီးရဲ့…. သမီး တင်တွေ ရင်တွေက တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ အချိုးကျကျလေး ဖြစ်နေတော့ အဘလေ သမီးကို လိုးပြီးရင်း လိုးချင်ပဲကွာ”
ဦးသောင်းခန့်သည် စကားတပြောပြောနှင့် ဘယ်ဖက်ဘေးတွင် ကပ်ထိုင်နသေည့် တင်မာနွေး၏ နို့အုံကို အင်္ကျီအပေါ်ကနေ ဆုပ်နယ်နေတော့သည် ။
“အဘ ချိုချိုနဲ့ ဘယ်နှယ်ခါတောင် လိုးပြီးပြီလဲ”
“ဟာ ညည်းကလည်း လစ်ရင်လစ်သလို တွေ့နေကြတာ ဘယ်လိုလုပ် မှတ်မိမှာလဲ”
“ဒါဆို အေးသီတာသိမ့်ကို လိုးတာလည်း မရေတွက်နိင်တော့ဘူးပေါ့ တော်တော်ဆိုးတဲ့ အဘ”
တင်မာနွေးသည် ဦးသောင်းခန့်၏လီးကို ပုဆိုးပေါ်မှ ဆွဲကိုင်ကာ ညှစ်ဆွဲ ဆွဲလိုက်သဖြင့်
“အ–အ–ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဟ”
ဦးသောင်းခန့်သည် ချော်လဲ လဲထိုင်လုပ်၍ တင်မာနွေးအဖုတ်ကို ညာလက်ဖြင့် နှိုက်လိုက်သည်။ ထမိန်အပေါ်ကနေ အဖုတ်ကို လျှောတိုက် ပွတ်တိုက်နေသည့်အပြင် ဘယ်လက်ကလည်း တင်မာနွေး၏ ဘယ်နို့အုံကို ဖျစ်ညှစ်နယ်ဖတ်နေသည်။
“အို အဘ နော် သမီး အဝတ်အစားတွေ ကြေမွကုန်ပါပြီ… ဟာ မရဘူး မရဘူး အဘလည်း အဝတ်အစားတွေချွတ် သမီးလည်း ချွတ်မယ်”
တင်မာနွေးသည် ဦးသောင်ခန့်လက်များကို တွန်းဖယ်ပြီး မတ်တပ်ရပ်ကာ ကိုယ်ပေါ်ရှိ အဝတ်အစားကို ချွတ်လေသည်။ ဦးသောင်းခန့်လည်း တင်မာနွေး၏ ကိုယ်လုံးတီးအလှကို ရင်သပ်ရှုမောစွာ ငေးကြည့်နေမိသည်။
“ဟာ—-အဘ ချွတ်လေကွာ သူများဟာကို လာငမ်းနေသေးတယ်”
ဦးသောင်းခန့်လည်း ပုဆိုးကိုချွတ်ကာ ခုံပေါ်တင်လိုက်သည်။
” ကြည့် လူလည်ကြီး အင်္ကျီကျတော့ မချွတ်ဘူး”
“လာပါ သမီးရယ် အဘ ဂျာချင်နေပြီ ”
” အဘနော် သမီးကို ငရဲမပေးနဲ့”
” ငရဲမပေးဘူး လျှာပေးမှာ ဟ ”
တင်မာနွေး ခုံပေါ်ထိုင်သည်နှင့် ဦးသောင်းခန့်သည် မြေပေါ်ဒူးထောက်ကာ ပေါင်နှစ်လုံးကြားသို့ ခေါင်းဝင်ရလောက်လေး ဂျာတော့သည်။
” အိုး… ဘယ်လိုမှလဲ ပြောမရ ဆိုမရ… အင့် အ… အ အိုး”
လက်မ နှစ်ဖက်ဖြင့် အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ဖြဲကာ လျှာဖြင့် အထက်/အောက် စုန်/ဆန် ဂျာလေတော့သည်။
” အိုး–စုပ်–စုပ်– အစိကိုပါ သိမ်းကြုံးစုပ်လိုက်စမ်းပါ အဘရယ် ”
တင်မာနွေးသည် ဦးသောင်းခန့်၏ ဆံပင်များကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖင်ကြီးမြှောက်ကြွမြှောက်ကြွဖြင့် ကာမအရည်များထွက်ရန် တာစူနေပြီ ဖြစ်သည်။ ဦးသောင်းခန့်က အစိကိုစုပ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးများကို ပွတ်ချေသောအခါ တင်မာနွေးမှာ ထွန့်ထွန့်လူးလျက်
” အီး…. ဟ ဟ… ပြီးပြီ အဘရေ ပြီးပြီ ”
အဖုတ်အတွင်းမှ ထွက်ကျလာသည့် သုတ်ရည်များ ဦးသောင်းခန့်လျှာဖြင့် ကြုံးလျက်လေတော့သည်။ စောက်ရည်များ မစင်တစင် အချိန်တွင် ဦးသောင်းခန့်သည် မတ်တပ်ထရပ်ပြီး သုတ်ရည်အရသာကြောင့် အနည်းငယ်မာလာသည့် လီးကို ဂွင်းထုခိုင်းလေသည်။
တင်မာနွေးလည်း ဂွင်းထုပေးရင်း (ကစ်ဆင်)ဆွဲကြလေသည်။ ငယ်ရွယ်တောင့်တင်းသည့် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်ကို ထပ်မံလိုးရတော့မည်ဆိုသော အသိစိတ်ကြောင့် လီးသည် မကြာခင် မာကြောလာလေသည်။ တင်မာနွးလည်း (ကစ်ဆင်)ဆွဲနေစဉ် အဘပါးစပ်မှ မိမိစောက်ရည်နံ့တွေကို ရနေ၏။
ခဏ အကြာတွင် (ကစ်ဆင်)ဆွဲခြင်းကို နားလိုက်ကြပြီး လိုးရန်ပြင်ကြတော့သည်။ ဦးသောင်းခန့်သည် တင်မာနွေး၏ ညာခြေကို မိမိဘယ်ပုခုံးပေါ် ထမ်းလိုက်သည်။ မိမိညာခြေကို ခုံပေါ် အားပြုလိုက်သည်။ ဟပြဲဖြစ်သော စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ လီးထည့်ရန် ကြိုးစားစဉ် တင်မာနွေးက အလိုက်သိစွာ လီးကိုလှမ်းကိုင်ပြီး အဖုတ်ဝ တေ့ပေးလေသည်။ ပွင့်အာနေသော စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ ဇွပ်… ဗြွတ်… အသံနှင့်အတူ လီးက ဖြောင့်တန်းစွာ ဝင်ရောက်လေတော့သည်။ အရှိန်ပြင်းစွာ တစ်ချက် အဆောင့်တွင်
” အွတ် အင့် အင့် အ ဘ ချိုချိုနဲ့ အေးသီတာသိမ့်တို့ကိုရော ဒီလိုပဲ ဆောင့်လိုးသလား ”
“အင်း တခါတလေတော့ ဆောင့်လိုးဖြစ်တာပေါ့ ”
“ဟုတ်.. အင်း.. သမီးလည်း အဘ တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့် ဆောင့် လိုးတာ… အ… ခံ… ခံလို့ကောင်းတယ်ရှင့်”
ဦးသောင်းခန့်သည် နို့ကိုပါ ကုန်းစို့လိုက်သဖြင့်
“အိုး… သ… သမီး… ပြီး.. ပြီးပြန်ပြီတော့”
တင်မာနွေးသည် ဦးသောင်းခန့်ခါးကို မမှီတမှီ လှမ်းဖက်ကာ နောက်ပေါင်တစ်ချောင်းကိုပါ ညာပုခုံးပေါ်တင်လိုက်သဖြင့် ဦးသောင်းခန့်လည်း ညာခြေကို အောက်ချလိုက်ရလေသည်။ အတင်းကာရော ဆွဲဖက်ထားကြသဖြင့် ဆီးခုံချင်း ထိကပ်နေတော့၏။ နှစ်ဦးစလုံး စည်းချက်ညီညီ ဖင်ဝှေ့နေကြတော့သည်။
ထို့နောက် ဦးသောင်းခန့်က ဖြေးဖြေးမှန်မှန်လေး ပြန်လိုးရင်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ သုတ်ရည်ပူများ ပန်းထုတ်နိုင်ရန် ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးရပြန်သည်။
” အိုး… အင့် အင့် အ အင်း ဟင်း ပြီး ပြီး လိုက်တော့ အဘ”
ပူကနဲ ပူကနဲ သုတ်ရည်များ အဖုတ်အတွင်း ဝင်ချိန်နှင့် မရှေးမနှောင်းမှာတင် တင်မာနွေးလည်း တစ်ချီထပ်ပြီးပြန်သည်။ အတော်ကြာကြာ အနားယူကြပြီးနောက် တင်မာနွေးကို ခုံပေါ်တွင် ပုဇွန်ထုပ်ကွေးခိုင်းလျက် စိမ်လိုးကြပြန်လေပြီ။
ဦးသောင်းခန့်သည် ဤကဲ့သို့ သမီးအရွယ် မြေးအရွယ် ကလေးမလေး သုံးဦးအား လိုးခဲ့ရခြင်းကြောင့် မရွယ်ပဲ စော်ကဲမင်း ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။
ပြီးပါပြီ။