“သွား သူညစ်စုပ်ပြီ၊ တော်ပြီ မချစ်တော့ဘူး လူဇိုးကြီး”
တူမလေးက လက်သီးဆုပ်ကလေးတွေနဲ့ ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်ကို လာထုတော့ အဲဒီလက်ကလေးတွေကို လှမ်းဆုပ်ကိုင်ပြီး သူ့နူတ်ခမ်းလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။ သူကဆီက လည်း ရမက်ပြင်းပြင်း အနမ်းလေးတွေနဲ့ တုန့်ပြန်လာတယ်။ အတော်ကြာကြာလေး နမ်းနေမိကြတဲ့ အချိန်မှာ ကျွန်တော့်လက်ဖဝါးတွေက သူ့နို့ကြီးတွေကို နှယ်ပေးနေမိတယ်။ ခဏကြာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်ရှူဖို့ နမ်းနေတာကို ခဏရပ်လိုက်တယ်။
“ကိုကို့ကို လီးစုပ်ပေးပါလား ချစ်လေးရယ်”
တူမလေး က ခေါင်းကို ငြိမ့်ပြပြီး ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်ရင်း သူ့မျက်နှာရှေ့တည့်တည့် မှာ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို သူ့လက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး တချက်နှစ်ချက် ဂွင်းထုလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ နွေးထွေးနူးညံ့တဲ့ အာခံတွင်းထဲ ထည့်ငုံလိုက်တယ်။ လီးထိပ်က အကွဲကြောင်းလေးကို သူ့လျှာထိပ်ကလေးနဲ့ တိုးကစားရင်းက ခပ်ဖွဖွလေး စုပ်လိုက်တယ်။ နောက်တော့ သူ့နူတ်ခမ်းတွေကို ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးမှာ ကြပ်ကြပ်လေး စေ့ပြီး ခေါင်းကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်လုပ်လို့ ပုလွေမှုတ်ပေးပါတော့တယ်။
ကျွန်တော်လည်း ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ကို ကော့ကော့ပြီး လီးကြီးကို တူမလေး အာခေါင်ထဲ ဆောင့်ထိုးမိလိုက်တယ်။ သူက အဲလို လုပ်မရအောင် သူ့လက်ကလေးနဲ့ ကျွန်တော့် လီးအရင်းကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။ ကျနော်ဆောင့်လိုက်လည်း သူ့လည်ချောင်းထဲ သွားမတစ်မိအောင်ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ အံသြစရာကောင်းလောက်အောင် တဖြည်းဖြည်းချင်း သူ့လည်ချောင်းဝကို ကျွန်တော့် ဒစ်ဖျားဝင်တဲ့အထိ အဝင်အထွက် လုပ်ပေးလာတယ်။
ကျွန်တော့် ဒစ်ဖြားကို သူ့လည်ချောင်းဝက ညှစ်ညှစ်ပေးလာတာ ကောင်းလွန်းလို့ ကျွန်တော် ထိန်းမထားနိုင်တော့ပဲ လရေတွေ သူ့လည်ချောင်းထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်မိတော့တယ်။ သူကတော့ ကျွန်တော့် လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး လရေတွေကို အကုန်မျိုချပစ်လိုက်တော့တယ်။ တစက်မကျန် မျိုချပြီးတာတောင် လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး ဒစ်ကိုပါပြောင်အောင် လျက်ပေးလိုက်သေးတယ်။ ကျွန်တော်ဒူးတွေတောင် တုန်လာလို့ ကုတင်ပေါ်ကို လှဲချလိုက်ရပါတယ်။ သူ့ကိုပါဖက်ပြီး ကုတင်ပေါ် ဆွဲတင်လိုက်ရင်း နူတ်ခမ်းလှလှလေးတွေကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။
“ကောင်းလိုက်တာ ချစ်လေးရယ်၊ ဘယ်တုန်းကများ လေ့ကျင့်ထားတာတုန်းကွာ”
“ဟွန့် ကိုကို့ကို ချစ်လွန်းလို့သာ လုပ်ပေးတာ၊ ဘာလေ့ကျင့်ထားရမှာတုန်း”
“သိပါတယ်နော် ကိုကိုက အရိုင်းလေးမှ မဟုတ်တာ၊ ချစ်လေး အတွေ့အကြုံမရှိပဲနဲ့ အဲဒါမျိုးက လုပ်လို့ မရပါဘူး။ ကိုကိုက ဘယ်လိုမှ စိတ်ထဲ ရှိလို့ မဟုတ်ပါဘူး ချစ်လေးရဲ့ ချစ်လေးကို လည်း အပျိုစင်လေးလို့ တွက်မထားပါဘူး”
“အင်းပါ ချစ်လေးက ကိုကို့ မတိုင်ခင် ရယ်ဂူလာက နှစ်ယောက်လောက်ပဲ ဖြစ်ဖူးတာပါ။ ဘွိုင်းဖရင့်ပဲ ဆိုပါတော့။ အမှတ်မထင်က တစ်ခါ၊ ဖြစ်ဖူးတာဆိုတော့ စုစုပေါင်း သုံးယောက်ပေါ့၊ “
ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် စကားပြောရင်းနဲ့မှ ကျွန်တော်က သူ့နူတ်ခမ်းလေးတွေ နမ်းနေရာကနေ နို့တွေကို အသာလေး ဆုပ်နှယ်ပေးရင်းနဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို စုပ်လိုက်တယ်။ သူ့ဆီက လေသံလေး ထွက်လာပြီး ကျွန်တော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ရင်းနဲ့
“ကိုကို ဒီဆံပင်အတုကြီးက မအိုက်ဘူးလား ချွတ်လိုက်တော့လေ”
ကျွန်တော်လည်း ဆံပင်အတုကြီးကို ချွတ်ပြီး ဘေးက စားပွဲလေးပေါ် လှမ်းပစ်လိုက်တယ်။ သူက ကျွန်တော်ရဲ့ ပြောင်အောင် ရိတ်ထားတဲ့ ကတုံးဆံပင်ကို ပွတ်သတ်ပေးရင်းနဲ့
“အဲလို ပြောင်ပြောင်လေးကို ပွတ်ရတာလဲ အရသာ တမျိုးပဲ ခစ်ခစ်”
ကျွန်တော်ကတော့ ပါးစပ်မအားတော့ပါဘူး။ နို့တွေကို ကုန်းစို့ရင်း သူ့ဗိုက်သားလေးတွေကို နမ်းလိုက် လျက်လိုက်နဲ့ ပေါင်ခွကြားကို ရောက်သွားပါတော့တယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်က နှုတ်ခမ်းလေးက အမွှေးပါးပါးလေးနဲ့ စောက်စေ့လေးက ဖုနေတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို လျက်ပေးပြီးတော့မှ စောက်စေ့လေးကို လျှာထိတ်နဲ့ ထိုးဆော့လိုက်တယ်။ သူ့ပေါင်နှစ်လုံးကို ကျွန်တော့်ခေါင်း ပိုဝင်လို့လွယ်အောင် ကားပေးပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးလာတယ်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို အုပ်ကိုင်ပြီး သူ့ပေါင်ခွဆုံနေရာကို အသာလေးဖိထားပေးတယ်။
ကျွန်တော့်လျှာက သူ့စောက်စေ့လေးကို ထိုးလိုက် စောက်ပတ်နူတ်ခမ်းလေးကို ခွဲထိုးလိုက် လုပ်နေတော့ သူ့ဖင်ကြီးတယမ်းယမ်းနဲ့ လှုပ်နေတယ်။ စောက်ရေတွေကလည်း တစိမ့်စိမ့်နဲ့ ထွက်နေတယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့် လျှာကို တစောင်းနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲထိုးထည့်ပြီး လက်ချောင်းထိပ်ကလေးနဲ့ စောက်စေ့ကို ဖိပွတ်ပေးနေလိုက်တော့ သူ့ဖင်ကြီး ကြွကြွတက်လာရုံမက အသက်ရှူသံတွေလည်း ပြင်းလာတယ်။ ပါးစပ်ကလည်း တဟင့်ဟင့် အသံတွေ ထွက်လာတော့ သူပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိရလို့ ကျွန်တော်လည်း ဆက်ပြီး လုပ်ပေးနေလိုက်တော့ နောက်ဆုံးမှာ
“အာ့…….အားးး ကိုကို ချစ်လေး …ချစ်လေး ပြီးးးးးး ပြီ ပြီးပြီ”
ဆိုပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ ကျွန်တော့် နားထင်နှစ်ဖက်ကို အတင်းညှပ်ထားပြီး ဖင်ကိုလည်းကော့ သူ့လက်တွေက ကျွန်တော့် ခေါင်းကိုကို ဖိထားရင်း သူတစ်ချီ ပြီးသွားတော့တယ်။
အခုတစ်ခါ ပြီးသွားတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဦးလေး တူမ ဆိုတာ မေ့သွားကြပြီး တကယ့် ချစ်သူတွေလိုပဲ ဖက်ထားကြရင်း နားနေကြတော့တယ်။ တူမလေးက ကျွန်တော့် မျက်နှာကို ပြုံးစေ့စေ့နဲ့ ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်က စိတ်မလုံသလို ဖြစ်လာလို့
“ဟေ့ ဘာကြည့်နေတာလဲ လူကို လှောင်ချင်လို့လား ပြုံးစေ့စေ့နဲ့”
“ဟုတ်ပါဘူး ကိုကို့ကို ချစ်လို့ပါ”
“အင်း ချစ်လေးကိုလည်း ချစ်ပါတယ်။ ချစ်လေးက ချစ်စရာလေး၊ အဲဒါကြောင့်လည်း ကိုကိုက စွန့်စားမိတာပေါ့”
“ဟွန့် သွားပါ၊ တခါထဲ လူညာကြီး၊ အဲဒါမျိုး အင်တာနက်မှာ မိန်းကလေး ဘယ်နှစ်ယောက်များ ကျူခဲ့ပြီးပြီလဲ”
“မရှိပါဘူးကွာ တကယ်ပါ။ ကိုကိုက မိန်းမရပြီးကတည်းက တလက်ကိုင်၊ ဘယ်မိန်းကလေးနဲ့မှ မဖြစ်ဖူးဘူး။ အချစ်ကလေးနဲ့ကျမှသာ ကိုကိုက စိတ်မထိန်းနိုင်တော့တာ”
“မထင်ပါဘူး ဟွန်း”
ပြုံးစေ့စေ့ နဲ့ ကျွန်တော့်ကို စသလို နောက်သလို ပြောရင်း အချစ်ရည်ရွှမ်းတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်နေတဲ့ အချစ်လေးကို ပါးနှစ်ဘက် လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင်ရင်း နှုတ်ခမ်းချိုမြမြလေးတွေကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်မိတယ်။ အချစ်လေးဆီကလည်း လျှာကလေး ကျွန်တော့် ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး ကျွန်တော့်လျှာကို လာတို့တယ်။ ကျွန်တော့် လက်တွေက သူ့နို့လေးတွေကို ဆုပ်နှယ်နေရင်းက နှစ်ဦးစလုံး ရမက်ပြင်းတဲ့ အနမ်းမှာ နစ်မျှော သွားကြတယ်။
ကျွန်တော် သတိမထားမိခင်မှာပဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ ထောင်မတ်လာတဲ့ လီးကြီးက ချစ်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်စိုရွဲရွဲလေးထဲ ထိုးဝင်နေမိပြီ။ အောက်ကနေ ဖင်ကို လှည့်ပတ်မွေ့ယမ်းရင်းက စကောဝိုင်းပေးနေတဲ့ ချစ်လေးကို ဖိဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်းက အရှိန်တွေ ပြင်းထန်လာခဲ့ရပြီ။ မကြာခင်မှာပဲ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာဖက်လို့ ကျွန်တော့် လီးကြီးထဲက သုတ်ရေ ပူပူနွေးနွေးတွေကလည်း ချစ်လေးရဲ့ စောက်ဖုတ်အထဲမှာ ဖျစ်ကနဲ ဖျစ်ကနဲ ညှစ်ထုတ်ပေးနေရင်းနဲ့ တစ်ချီ ပြီးသွားခဲ့ရပြန်တာပေါ့။
ပြီးပါပြီ။